Om even over 5:00 uur loopt de wekker af en wrijven wij ons met moeite de slaap uit de ogen. Drie treinen verder staan we om 12:14 uur in Toscana op het station van Poggibonsi. Er is tijd voor een eerste cappuccino want de bus naar San Gimignano gaat pas over meer dan een uur. Als wij tegen half drie in San Gimignano net buiten de stadsmuur uit de bus stappen is het bloed en bloedheet.
Nu we er toch zijn lopen wij nog even door San Gimignano. Het is er weer een grote toeristenkermis en er is nog de zelfde toeristenprullaria te koop als het vorig jaar. Wij hebben het snel gezien en beginnen aan ons vervolg van de Via Francigena. Verder in het spoor van onze voorgangers zoals o.a Marcel Tinnemans, Ger Lenssen en natuurlijk onze oude vriend aartsbisschop Sigeric die hier al rond het jaar 990 zijn voetsporen achterliet. Wij zijn nog geen 300 meter buiten de stadsmuur van San Gimignano en het is al heerlijk rustig, geen toerist meer te bekennen. Als we verder lopen en terug kijken naar San Gimignano met zijn torens is het een idyllisch plaatje. Het Manhattan van de middeleeuwen bevalt ons van veraf beter dan van heel dichtbij. Maar dat is met veel dingen zo!Wij moeten vandaag naar Campigla dei Foci waar wij een kamer hebben geboekt. Het zijn maar ruim 10 KM en dat is voor ons een kleinigheid dachten wij thuis. Maar toen wisten wij nog niet dat het vandaag tegen de 40 graden zou worden. Daar waar geen schaduw is worden wij zowat geroosterd. De route is mooi en wij moeten een aantal beken oversteken waar geen brug voorhanden is. Dat gaat probleemloos want door de lange droogte staat er nog maar weinig water in de beken. Ger Lenzen van oppe Ruiver beklaagde zich op op 4 juni 2016 dat hij op deze etappe door de modder moest ploeteren en bagger. Daar hebben wij vandaag geen last van want de kleiachtige bodem is kurk en kurk droog. Waar we wel last van hebben is de ondraaglijke hitte en ons tempo is inmiddels net zo hoog als dat van een gehandicapte slak. Even na 18:00 uur "schravelen" wij helemaal uitgedroogd het kleine gehucht Campiglia dei Foci binnen en bellen aan bij onze B&B met de mooie naam B&B Francigena Relax. Relaxen en een koud glas bier is het enigste wat we voorlopig nog willen.
Het koud glas bier krijgen wij van onze gastvrouw. Het relaxen moeten we zelf doen. Als we weer een beetje tot leven gekomen zijn benieuw wie de Giro d'Italia heeft gewonnen. Heeft Tom Dumoulin moeten schijten tijdens de tijdrit? Of heeft hij zonder te kakken doorgefietst en misschien op de laatste dag in Milaan de Giro gewonnen? Onze gastvrouw is duidelijk geen wielerfan en haalt haar schouders op als wij haar vragen wie de Giro d'Italia heeft gewonnen. Dan maar naar de TV kijken op onze kamer. Wij zappen door alle zenders maar nergens een beeld of informatie over de Giro. Hieruit blijkt dat er zeker geen Italiaan heeft gewonnen. Maar wie dan wel? Op zulke momenten missen wij de fietsende wielerencyclopedie Bert "Koomen" van 0ppe Ruiver. Toen wij vanmorgen om 9:00 uur in Milaan op het station waren om over te stappen op de sneltrein Freccia Rossa naar Florence was daar nog niets te merken van enige wielergekte. Maar dat zal in de loop van de dag zeker zijn veranderd. Om 19:30 rapen we alle moed bij elkaar om nog iets te gaan eten in de plaatselijke Pizzeria. De Ober weet alles over Formule 1 winnaars van de laatste 50 jaar maar helaas niets over de Giro d'Italia. Volgens hem zijn het allemaal gekken die fietsen. Als je een Ferrari koopt heb je volgens hem geen fiets nodig. Konden we Bert "Koomen" maar bereiken! Maar ook het Italiaanse Telefoon- en Internet laten ons hier in de steek. Om kwart voor 21:00 uur zijn we nog steeds geheel onwetend terug in B&B Francigena Relax en 5 minuten later zijn we al in dromenland.
Nu we er toch zijn lopen wij nog even door San Gimignano. Het is er weer een grote toeristenkermis en er is nog de zelfde toeristenprullaria te koop als het vorig jaar. Wij hebben het snel gezien en beginnen aan ons vervolg van de Via Francigena. Verder in het spoor van onze voorgangers zoals o.a Marcel Tinnemans, Ger Lenssen en natuurlijk onze oude vriend aartsbisschop Sigeric die hier al rond het jaar 990 zijn voetsporen achterliet. Wij zijn nog geen 300 meter buiten de stadsmuur van San Gimignano en het is al heerlijk rustig, geen toerist meer te bekennen. Als we verder lopen en terug kijken naar San Gimignano met zijn torens is het een idyllisch plaatje. Het Manhattan van de middeleeuwen bevalt ons van veraf beter dan van heel dichtbij. Maar dat is met veel dingen zo!Wij moeten vandaag naar Campigla dei Foci waar wij een kamer hebben geboekt. Het zijn maar ruim 10 KM en dat is voor ons een kleinigheid dachten wij thuis. Maar toen wisten wij nog niet dat het vandaag tegen de 40 graden zou worden. Daar waar geen schaduw is worden wij zowat geroosterd. De route is mooi en wij moeten een aantal beken oversteken waar geen brug voorhanden is. Dat gaat probleemloos want door de lange droogte staat er nog maar weinig water in de beken. Ger Lenzen van oppe Ruiver beklaagde zich op op 4 juni 2016 dat hij op deze etappe door de modder moest ploeteren en bagger. Daar hebben wij vandaag geen last van want de kleiachtige bodem is kurk en kurk droog. Waar we wel last van hebben is de ondraaglijke hitte en ons tempo is inmiddels net zo hoog als dat van een gehandicapte slak. Even na 18:00 uur "schravelen" wij helemaal uitgedroogd het kleine gehucht Campiglia dei Foci binnen en bellen aan bij onze B&B met de mooie naam B&B Francigena Relax. Relaxen en een koud glas bier is het enigste wat we voorlopig nog willen.
Het koud glas bier krijgen wij van onze gastvrouw. Het relaxen moeten we zelf doen. Als we weer een beetje tot leven gekomen zijn benieuw wie de Giro d'Italia heeft gewonnen. Heeft Tom Dumoulin moeten schijten tijdens de tijdrit? Of heeft hij zonder te kakken doorgefietst en misschien op de laatste dag in Milaan de Giro gewonnen? Onze gastvrouw is duidelijk geen wielerfan en haalt haar schouders op als wij haar vragen wie de Giro d'Italia heeft gewonnen. Dan maar naar de TV kijken op onze kamer. Wij zappen door alle zenders maar nergens een beeld of informatie over de Giro. Hieruit blijkt dat er zeker geen Italiaan heeft gewonnen. Maar wie dan wel? Op zulke momenten missen wij de fietsende wielerencyclopedie Bert "Koomen" van 0ppe Ruiver. Toen wij vanmorgen om 9:00 uur in Milaan op het station waren om over te stappen op de sneltrein Freccia Rossa naar Florence was daar nog niets te merken van enige wielergekte. Maar dat zal in de loop van de dag zeker zijn veranderd. Om 19:30 rapen we alle moed bij elkaar om nog iets te gaan eten in de plaatselijke Pizzeria. De Ober weet alles over Formule 1 winnaars van de laatste 50 jaar maar helaas niets over de Giro d'Italia. Volgens hem zijn het allemaal gekken die fietsen. Als je een Ferrari koopt heb je volgens hem geen fiets nodig. Konden we Bert "Koomen" maar bereiken! Maar ook het Italiaanse Telefoon- en Internet laten ons hier in de steek. Om kwart voor 21:00 uur zijn we nog steeds geheel onwetend terug in B&B Francigena Relax en 5 minuten later zijn we al in dromenland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten