Anny gaat vanmiddag met de bus naar Cassio dat op een hoogte van 810 meter ligt. Ik ben om 8:00 uur vertrokken. Al meer dan een week heb ik mijn stokken niet meer gebruikt, maar vandaag heb ik ze hard nodig. Vanuit Fornovo gaat het direct flink omhoog. Na enkele kilometers haal ik drie mensen in met een rugzak. Het zijn twee Italiaanse mannen en een vrouw. Ze zijn vandaag in Fornovo aan de Via Francigena begonnen en willen ze volgen tot Lucca.
Voordat ik doorloop laat ik ze nog een foto van mij maken.
In Sivizzano, dat we gisteren al hadden willen bereiken, sla ik in een winkeltje water en broodjes in. In de plaatselijke bar investeer ik 1,40 Euro in een heerlijke cappuccino en bekijk nog eens het vervolg van mijn route. Volgens mijn boekje moet ik nog 880 meter klimmen en 300 meter dalen. Het blijkt een prachtige wandelroute over een grote variatie aan wegen en paadjes, door piepkleine dorpjes en met fantastische vergezichten. Het is heerlijk stil en de frisse berglucht doet me goed. Puur genieten! Om 16:30 uur ben ik in Cassio en zie Anny voor het Hotel op het terras zitten achter een groot glas rode wijn. Ze is druk aan het keuvelen met een niet meer zo piepjonge inwoner van Cassio. Volgens Anny heeft ze van de man al 5 grote glazen rode wijn moeten drinken. Ze spreekt met de man sneller Italiaans, met zwaar Tegelijk accent , dan ik het ooit gehoord heb.
Om 20:00 uur zitten we helemaal alleen in het restaurant voor het avondeten. Om 20:30 komen nog drie mensen binnen. Het zijn de twee Italiaanse mannen en de vrouw die ik vanmorgen
tijdens mijn wandeling al was tegengekomen. Het blijken vrolijke wandelaars, die bovendien goed gedocumenteerd zijn over de Via Francigena. We hebben nog een gezellige avond samen.
Voordat ik doorloop laat ik ze nog een foto van mij maken.
In Sivizzano, dat we gisteren al hadden willen bereiken, sla ik in een winkeltje water en broodjes in. In de plaatselijke bar investeer ik 1,40 Euro in een heerlijke cappuccino en bekijk nog eens het vervolg van mijn route. Volgens mijn boekje moet ik nog 880 meter klimmen en 300 meter dalen. Het blijkt een prachtige wandelroute over een grote variatie aan wegen en paadjes, door piepkleine dorpjes en met fantastische vergezichten. Het is heerlijk stil en de frisse berglucht doet me goed. Puur genieten! Om 16:30 uur ben ik in Cassio en zie Anny voor het Hotel op het terras zitten achter een groot glas rode wijn. Ze is druk aan het keuvelen met een niet meer zo piepjonge inwoner van Cassio. Volgens Anny heeft ze van de man al 5 grote glazen rode wijn moeten drinken. Ze spreekt met de man sneller Italiaans, met zwaar Tegelijk accent , dan ik het ooit gehoord heb.
Om 20:00 uur zitten we helemaal alleen in het restaurant voor het avondeten. Om 20:30 komen nog drie mensen binnen. Het zijn de twee Italiaanse mannen en de vrouw die ik vanmorgen
tijdens mijn wandeling al was tegengekomen. Het blijken vrolijke wandelaars, die bovendien goed gedocumenteerd zijn over de Via Francigena. We hebben nog een gezellige avond samen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten